D.D. Trans (BE)
De Belgische kunstenaar D.D. Trans (1963) hoort tot de generatie kunstenaars zoals Honoré d’0, Wim Delvoye, Michel François en Ann Veronica Janssens. Hij debuteerde met een groepstentoonstelling die in 1990 in CC Gildhof in Tielt en werd samengesteld door Dirk Snauwaert. Al gauw werd hij opgepikt door de toonaangevende Richard Foncke Gallery in Gent. In 2005 gaf hij echter de brui aan zijn kunstenaarschap om in 2014 zijn come- back voor te bereiden.
Doorgaans gaat het om minimalistische ingrepen. Zo wordt een rubberen deurbuffer die in het midden van een lege galerie wordt opgesteld een struikelblok, vormen metalen vleeshaken een hart (een werk dat te zien was op Kunstenfestival Watou 2016), of wordt een kapstok opgebouwd uit verschillende kleerhangers. Inspiratie haalt de kunstenaar door te flaneren in doe-het-zelf-zaken. Zijn vocabularium omvat onder andere keukenpapier, schuurborstels en vloertrekkers. Het werk sluit dan ook aan bij de leefwereld van René Heyvaert (1929-1984), een kunstenaar die eveneens door Richard Foncke Gallery werd vertegenwoordigd, hoewel DD Trans maar later het werk van Heyvaert leerde kennen.
De naam DD Trans is een pseudoniem dat werd ontleend aan een ondertussen opgedoekt transportbedrijf. Zoals de naam aangeeft, werkt de kunstenaar rond de notie van transformatie: dagdagelijkse, vaak huiselijke objecten worden uit hun context gehaald en met een lichte ingreep omgesmeed tot kunstwerken
Werk in collecties van onder andere
Museum Voorlinden Wassenaar
M hka Antwerpen
Collezione La Gaia Busca Italie
particuliere collecties binnen- en buitenland
