Klaus Baumgärtner (1948 - 2013) geboren te Heidelberg woonde en werkte in Den Haag en Frankrijk, overleden 2013 te Frankrijk
1968 – 1973 Kunstgewerbeschule Basel
De poëtische kracht van de installaties, objecten en foto’s van Klaus Baumgärtner zit hem niet in de titels (op een enkele uitzondering na is zijn werk ongetiteld) of in het grootse gebaar. De kracht van het tijdloze oeuvre van Baumgärtner schuilt in het verbijzonderen van fragmenten uit zowel de natuur als van gebruiksvoorwerpen tot subtiele installaties. Hij koesterde de kleine, intieme details van takken, stukken hout of metaal. Hij kneedde verschillende fragmenten op nauwgezette en liefdevolle wijze samen tot een poëtisch geheel.
Liefhebbers van zijn werk herkennen zijn fijnzinnige sculpturen en collages op honderd meter afstand. Jaren lang maakte hij installaties van natuurlijke objecten. De bestanddelen konden takjes zijn, draadjes, maar ook gevonden voorwerpen als stukken hout en metaal. Hij koesterde elk materiaal dat hij onder handen kreeg. Hij verboog het, monteerde, laste en knipte, schuurde en zaagde. Materie kreeg bij Baumgärtner extra betekenis, buiten het oorspronkelijke of toevallige om. Op het oog simpele vormen kunnen wel degelijk complexe emoties oproepen.
Er was maar weinig nodig om de speeldrift van Klaus aan te wakkeren. Een klerenhanger, een blikje, een oude lepel, nergens kon hij met zijn afblijven, hij wilde de dingen aanraken, bewerken, omvormen. Zijn atelier leek wel een afdeling van gevonden voorwerpen. En tegelijk was het een werkplaats van een ambachtsman. Er stonden machines en er lag prachtig gereedschap waarmee naar hartenlust kon schaven, schuren zagen, fresen, boren en beitelen.Gerrit Willems